Manon van der Zwaal (1977) exposeert in FOTOexpo202 van 3 november tm 1 december
AMICITIA wandelpromenade, Stadsring 202
Geopend elke zaterdag van 13.00 – 17.00 en op afspraak.
(Maar altijd te bekijken door de etalageramen; want verlicht t/m 23.00!)
Als Manon niet anderen portretteert voor een opdracht, dan fotografeert ze het liefst zichzelf. Zo geeft ze uitdrukking aan haar ervaringen, fantasieën, angsten en dromen.
Het portretteren is in de loop der jaren haar specialisme geworden. Haar foto’s zijn regelmatig te zien in bladen als onder andere Blvd, Linda, Elle en Red. Voor Psychologie Magazine maakt ze maandelijks een portret van iemand met bijvoorbeeld een hersenaandoening of een syndroom.
Uit die serie hangt er een selektie . Verder is een wat oudere serie: Bedvriendjes. Deze serie bestaat uit zes foto’s van mannelijke BN’ers die halfontkleed in een hotelkamer liggen. Als je goed kijkt, zie je op de achtergrond van elke foto dezelfde vrouw terug in een kleine bijrol.
Een bijzondere intrigerende serie, is de serie “zonder titel”, waarin ze ook weer zelf figureert.
Verder een aantal serietjes onder de titel: Invited, waarin ze haar tafelgenoten fotografeert op etentjes waarvoor ze uitgenodigd is.
In alle series speelt de kunstenares zelf de hoofdrol. Haar eigen leven is het uitgangspunt.
‘Ik merkte dat ik mijn eigen dromen, fantasieën en angsten wilde verbeelden’, zegt de fotografe. ‘Zodra er daarbij anderen in beeld komen, lijkt het alsof het niet meer over mij gaat. Dat ik mezelf in beeld breng, is daarnaast ook puur praktisch. Ik ben altijd beschikbaar en kan alles van mezelf eisen. Ik heb totaal geen gêne ten aanzien van mezelf en hoef er ook niet mooi of herkenbaar uit te zien.’
Tijdens haar studie Cultuur- en Wetenschapsstudies wist Manon al dat ze eigenlijk fotograaf wilde worden. Ze maakte haar studie wel af en vulde – heel handig – haar doctoraal in met Visuele Cultuur. Meteen na haar afstuderen begon ze aan de Fotoacademie Amsterdam. Al snel bleek ze haar vrije opdrachten steeds in te vullen met (zelf)portretten. ‘Ik ben absoluut geen landschaps- of journalistiek fotograaf. Dat is een vak apart. Ik kan moeilijk fotograferen op locatie, waar ik geen controle heb. Ik wil zelf kunnen ensceneren en regisseren.’
‘Mensen zeggen altijd dat mijn foto’s afstandelijk zijn. Ik neem als fotograaf meer een beschouwende positie in dan een deelnemende. Ik gebruik een laag standpunt en lege ruimtes. Bij portretten van anderen gebruik ik weinig achtergrond.’
Ze fotografeert voornamelijk in kleur. Manon photoshopt vaak de verzadiging er uit, maar doet verder niet echt aan beeldbewerking.
Manon heeft diverse prijzen/onderscheidingen gewonnen bij o.a. Panl # 13,14 en 16 (deze laatste voor haar portretten in Psychologie Magazine) en Let’s Face It 3 van de London Photographic Associoation.
