bio:: Corrie de Kruif

Exposities

ExFaA                      Amsterdam                                   juni 2003     groepsexpo

Vulnerable                Naarden, Fotofestival                     juni 2003     solo-expo

Pak2                        Schiedam                                      sept.2003     groepsexpo

BE                            Groningen, Noorderlicht                okt. 2003     groepsexpo

PANLAWARD #13     Amsterdam, de Melkweg               febr.2004     groepsexpo

Atelierroute                        Woerden                            sept.2004     solo-expo

FAA                         Naarden, Fotofestival                     mei 2005     groepsexpo

Atelierroute                        Woerden                            sept.2005     solo-expo

Schoonheidvan Kwetsbaarheid     Nijkerk                       okt .2005     solo-expo

Power and Vulnerability              Soesterberg                jan. 2006     solo-expo

Atelierroute               Woerden                                   sept.2006     solo-expo

Atelierroute               Woerden                                  sept.2007     solo-expo

Kunstuitleen              Woerden                                  jan.  2008     solo-expo

Zinnenspelingen         Woerden, stadsmuseum            mrt/jun 2008 duo-expo

People & emotions     Amersfoort         ,Expo 202       apr. 2008      solo

Weerlicht                  Woerden, defensie-eiland           mei 2008      groeps-expo

Publicaties

Fotocollectief BE       De Fotograaf                                   sept.  2003

PANLAWARD         #13     British Journal of Photography  maart 2004

Atelierroute              locale kranten                                  sept. 2004/6

Schoonheid van Kwetsbaarheid          Regionale kranten                    okt.   2005

Stichting Kunstboek   International Annual  of         jan.   2006

Floral Art

Stichting Kunstboek   International Annual of             jan. 2007

Floral Art

Stichting Kunstboek   International Annual of            apr.   2008

Floral Art

Zinnenspelingen       regionale en kunstmedia          maart 2008

Prijzen

Portfolioprijs tijdens Fotofestival Naarden                     2003

Merit Award in cat. Personal bij PANLAWARDS #13      2004

interview: Cornelia Nauta

Cornelia Nauta en le moment indécis (het onbesliste moment)

Cornelia Nauta (Grijpskerk, 1963) is gefascineerd door de Franse cultuur. Als jong meisje fantaseerde ze al over Frankrijk, haar beloofde land. Opgegroeid in de provincie Groningen, omringd door vlakke, fantasieloze landschappen en nuchtere geesten, snakte ze naar het meer frivole, barokke Frankrijk, zoals ze zich dat voorstelde.

Ze koos in 1983 voor de lerarenopleiding tekenen en experimenteerde met het maken van videofilms. Fotografie deed ze er altijd bij.

Na haar afstuderen vertrok ze met een startstipendium naar Parijs en ging verder met video’s en films en verdiepte zich in het scenarioschrijven. Inmiddels heeft ze zich volledig gestort op fotografie en noemt ze zichzelf kunstfotograaf. “Ik voel me een kunstenaar die fotografeert. Ik creëer tenslotte beelden uit het niets.” De foto die ze wil maken, ontstaat in haar fantasie. Hiervoor put ze inspiratie uit de Franse- en Oosterse literatuur, de Franse geschiedenis maar ook uit haar dromen. Ze bedenkt scenario’s en ensceneert het beeld als een theaterdecor waarin zijzelf de hoofdrol speelt in een meestal dramatisch stuk.

Haar laatste foto’s zijn geïnspireerd op de liefdesgedichten van Baudelaire. Het gedicht l’invitaion au voyage, waarin hij zijn geliefde vergelijkt met een paradijselijk, exotisch land, spoorde haar aan tot het maken van een serie foto’s over haar eigen droomland. Maar ook de donkere kanten van zijn gedichten, toen hij experimenteerde met geestverruimende middelen, inspireerden haar. De foto, Opium, waarin Nauta extatisch op bed ligt, refereert hieraan. “Kleuren zijn voor mij belangrijk om de juiste sfeer te creëren. Zoals schilders als Delacroix en Ingres werden geïnspireerd door Oosterse, exotische landen, laat ik mij inspireren door de kleuren van mijn imaginaire land. Ook de techniek is verwant aan die van schilders. Het beeld is, door de meervoudige belichting, net als een schilderij, uit meerdere lagen opgebouwd. Zelf ziet ze ook verwantschap met het medium film. “Ik heb niet de drang tot het vastleggen van dat ene, beslissende moment, maar probeer eerder het verstrijken van de tijd in beelden vast te leggen.”

Plekken en mensen met een geschiedenis spreken haar aan. Zo maakte ze een serie over Marie Antoinette, de vrouw van Lodewijk XVIe, die in de achttiende eeuw in Versailles woonde en tijdens de Franse revolutie werd onthoofd. Cornelia Nauta verdiepte zich in het leven van Marie Antoinette en raakte gefascineerd door de tegenstellingen die haar leven tekenden. Van haar aanvankelijke luxe leven als koningin in het grootse paleis van Versailles belandde ze uiteindelijk, gekleed in oude vodden, onder de guillotine. “Ik kreeg mededogen met haar en zag voor me hoe ze door het paleis wandelde en zichzelf in de vele spiegels in Versailles bekeek. Hieruit zijn dramatische foto’s ontstaan waarin Nauta zichzelf transformeerde tot Marie Antoinette. Ze fotografeerde Marie Antoinette liggend op bed in een kamer van het kleinere paleis, Le petit Trianon, wachtend op haar minnaar. En Marie Antoinette in de gevangenis waarin ze in schamel kaarslicht haar testament opmaakt.

Het is de tragiek van deze vrouw die Nauta fascineert. “Door me in te leven in Marie Antoinette heb ik een reis door de tijd gemaakt en me met haar verbonden gevoeld, zoals alleen een vrouw dat volgens mij kan.”

Behalve kleurenfoto’s maakt Nauta iedere zomer zwart-wit foto’s en zoekt ze naar historische plekken die haar verbeelding prikkelen. Zoals een oude kapel met verweerde muren. “Het zijn meestal plekken die niet van deze tijd zijn, maar ook weer een zekere tijdloosheid hebben. Dan voel ik dat ik daar een foto van moet maken. In mijn zwart-wit foto’s probeer ik iets van de geschiedenis van de mensen die daar gewoond hebben, te laten zien. Zwart-wit fotografie geeft het beeld de tijdloosheid die ik zoek.”

Sandrine van Noort


teksten: Time of your Life ::

Time of your life

Teksten bij de fotoseries

Dina Boonstra                       School

Dina Boonstra koos voor “De tijd van je leven” haar schooltijd. Zij portretteert drie klasgenoten uit verschillende schoolperiodes met hun dochters. Bertha van de lagere school, Judith van de middelbare school en Dianda van de universiteit.

Deze vrouwen, die inmiddels 47 of 48 jaar zijn, hebben dochters die naar hetzelfde schooltype gaan als hun moeders toen de fotografe met hen de tijd van haar leven beleefde.

De fotoserie met de drie klasgenoten/moeders en hun drie dochters betekenen voor de fotografe nostalgie gecombineerd met een blik op de toekomst.

Elise Dekker             Change

‘Change’ staat voor wisselen, veranderen. Rond het zesde jaar begint het
wisselen. De wortels van het melkgebit lossen op, de melktand raakt los en
valt uit. De blijvende tand komt op de plaats die daarvoor zo mooi
gereserveerd was. Een tijd van verandering, groter worden, de kleutertijd
gaat over in de kindertijd.
Spelen gaat over in leren. The ’time of your
life’…

Marco Hillen             Split second

‘Time of your life was just one split second away from here.’

Huub Severiens         Waar ik gewoond heb

Huub Severiens koos voor de zeven huizen waarin hij tot dusver gewoond heeft. Het huis waarin je woont, bepaalt voor een belangrijk deel hoe je leeft, maar zegt ook veel over wie er in woont. Veelzeggend is dat de huizen waarin hij met zijn ouders gewoond heeft er alle vier nog staan, terwijl de huizen uit zijn studententijd niet meer als zodanig gebruikt worden of zelfs al afgebroken zijn.

Om een nostalgische sfeer te scheppen zijn de foto’s met een gaatjescamera op Polaroid materiaal gemaakt.

Heleen Wiering         Time of my life

Heleen Wiering heeft Turkse mannen geportretteerd die in de jaren zestig naar Nederland zijn
gekomen,
met als doel iets meer van hun leven te maken.
Ze waren toen allemaal twintigers en in de bloei van hun leven.
Ieder had zijn eigen beweegredenen om naar Nederland te komen en zijn eigen
verhaal.
Nu zijn we 40 jaar verder en zijn ze aan hun pensioen toe.

Ting Ang                    Voetenbad

Geïnspireerd door het gedicht ‘De idioot in het bad’ (1940) van M. Vasalis maakte Ting Ang foto’s van het voetenbad. Een moment van ultieme ontspanning in een tijdsperiode met veel onrust en onzekerheid.

bio: Wim Koerts

Wim Koerts, een greep uit zijn plakboeken;

December 1983   foto in de Panorama

December 1997   winnaar fotowedstrijd

Maart 1990         eervolle vermelding in Nikon Award

November 1990  foto in maandblad Foto

September 1990  expositie in CPS hoevelaken

April 1991           foto in maandblad Foto

Mei 1991             expositie op het Neeltje Jans  werkeiland

Januari 1992        expositie theater foto’s in de Lieve Vrouw.

Januari 1992        expositie in gemeentehuis Hoevelaken

Maart 1992          expositie Fotoforum

Mei 1992             theater foto’s Vangari

Juni 1992             expositie Fotoforum

Juli 1992              opdracht gemeente Hoevelaken.

Oktober 1992       theaterfoto’s in Amersfoortse Courant

April 1993            foto in cultuurbijlage Twentse Courant

1993                     huisfotograaf Teatro Obstinato

Januari 1996         grote foto in Amersfoortse courant, idem in Hoevelakens nieuwsblad.

Juli 1998               expositie in Sparrendam

Maart 2004           expositie in Zilverschoon

Er zijn vele kranten en tijdschriften die theaterfoto’s van Wim Koerts plaatsten.

Dit is geen volledige opsomming.

Wim Koerts is een fotograaf die niet kieskeurig is. Hij fotografeert alles wat er voor zijn lens komt. Toch zijn er enkele hoofdstromen te ontdekken. Hij heeft veel theaterfotografie gedaan. Verschillende theatergroepen hebben uitgebreid van zijn kunde gebruik gemaakt.

Op zijn reizen maakt hij ook veel foto’s die opvallen door het lijnenspel.

Tegenwoordig is hij met modelfotografie bezig. Ook daarvan zijn er al vele prachtige resultaten te zien.

Hij is full-time met fotografie bezig maar hoeft er niet van te leven, dat geeft hem de artistieke vrijheid nodig om tot een geweldig niveau te komen.